Post by Leona on Apr 16, 2006 13:00:53 GMT 1
Misverstanden over Gothic
Sinds het einde van de jaren '90 kregen de media steeds meer lucht van deze voorheen grotendeels ondergrondse stroming, en wordt Gothic door onbegrip geassocieerd met alles dat vreemd en duister is. Zo zouden Goths overwegend depressief en suïcidaal zijn. Omdat de moordenaar op de Columbine High School in de VS naar de band Marilyn Manson luisterde worden Goths ook met die en latere soortgelijke praktijken geassocieerd - in feite heeft Marilyn Manson nauwelijks iets met gothic vandoen. Tevens zouden leden van deze stroming per definitie satanistisch zijn - satanisme kan met eventueel verbinden met black metal, maar de link met gothic is uiterst dun. Mannelijke goths, die vanwege de androgyne aard van Gothic - naar eigen smaak - ook rokken, korsetten, lang haar en make-up dragen, worden overwegend voor homoseksueel aangezien.
De realiteit is dat Gothic volledig losstaat van bovengenoemde en overige associaties. Gothic heeft in grondbeginsel niets te maken met geestelijke of lichamelijke gezondheid, politieke, religieuze of seksuele voorkeuren. Natuurlijk zijn er depressieve Goths, satanistische of christelijke Goths en ook homo- en biseksuele Goths, maar er is niets dat voorschrijft dat een Goth per definitie een dergelijke classificatie kan of moet worden toebedeeld. Op religieus vlak zijn vele Goths agnostici, of zelfs gelovig. Een dwingende associatie met homoseksualiteit is helemaal absurd - vergelijk: niet alle Schotten die kilts dragen, zijn daarom homoseksueel.
Vooral het aspect depressie vormt een hardnekkig voortlevend maar geheel onterecht vooroordeel. Depressieve, snijdende of gewelddadige tieners die soms geassociëerd worden met gothic hebben meestal nauwelijks iets te maken met de gothic scene en - vooral - kennen meestal hoegenaamd niets van de gothic muziek en gothic bands. Weliswaar is in de gothic muziek vaak - maar niet altijd - een stevige dosis Weltschmerz aanwezig, maar voor de rest focust de gothic subcultuur zich vooral op contemplatie en esoterie. Er bestaan dus Goths in alle soorten en maten; het enige dat ze uiteindelijk allemaal Goth maakt is hun voorliefde voor duisternis, de duistere kant van de wereld en de menselijke psyche, die zich uit door hun voorkomen en hun smaak op het gebied van muziek, film, literatuur en kunst. Misschien kan men de gothic subcultuur nog het beste zien als een popcultuur variant van neoromantiek.
Over de kleur zwart bestaan ook verschillende misverstanden. Zo zou een echte Goth altijd zwart moeten dragen. Het tegendeel is waar: hoewel zwart een zeer geliefde en veel voorkomende kleur is bij Goths, schrijft wederom niets voor dat zwart per se gedragen moet worden. Vaak wordt naast zwart een andere kleur gedragen, zoals rood, blauw, paars, wit of zelfs groen en geel. Daarnaast is het ook zo dat zwart niet zozeer wordt gedragen vanwege de associatie met de dood en/of de duivel. Zwart is in sommige culturen een kleur van wijsheid en spiritualiteit (priesters dragen immers ook overwegend zwart) en wordt tevens geassocieerd met treurnis en lijden.
Zelfs over de categorisering Goth bestaan veel misverstanden. Het is een term die veel gebruikt wordt door (vaak onwetende) buitenstaanders, meestal op goedkope sensatie beluste televisiemakers. In realiteit zal men binnen de gothic scene hard moeten zoeken om iemand te vinden die zichzelf Goth noemt. Zelfs een vluchtige, oppervlakkige zoektocht op gothic internet-fora kan dat aantonen. Rijpere Goths hebben vaak enerzijds de neiging om sensationele activiteiten zoals bloed drinken spottend weg te lachen, maar scheppen er anderzijds een diabolisch genoegen in om dergelijke vooroordelen, die bij de goegemeente leven, vooral niet publiek te gaan tegenspreken.
De meeste Goths zijn doorgaans vrij normale, zij het soms wat excentriek ogende mensen, meestal relatief intelligent, vaak maar niet altijd contemplatief ingesteld en vaak met een voorliefde voor donkere kitsch, met meestal een romantische gevoeligheid en een interesse in cultuur en kunst en vooral in het esoterische.
Sinds het einde van de jaren '90 kregen de media steeds meer lucht van deze voorheen grotendeels ondergrondse stroming, en wordt Gothic door onbegrip geassocieerd met alles dat vreemd en duister is. Zo zouden Goths overwegend depressief en suïcidaal zijn. Omdat de moordenaar op de Columbine High School in de VS naar de band Marilyn Manson luisterde worden Goths ook met die en latere soortgelijke praktijken geassocieerd - in feite heeft Marilyn Manson nauwelijks iets met gothic vandoen. Tevens zouden leden van deze stroming per definitie satanistisch zijn - satanisme kan met eventueel verbinden met black metal, maar de link met gothic is uiterst dun. Mannelijke goths, die vanwege de androgyne aard van Gothic - naar eigen smaak - ook rokken, korsetten, lang haar en make-up dragen, worden overwegend voor homoseksueel aangezien.
De realiteit is dat Gothic volledig losstaat van bovengenoemde en overige associaties. Gothic heeft in grondbeginsel niets te maken met geestelijke of lichamelijke gezondheid, politieke, religieuze of seksuele voorkeuren. Natuurlijk zijn er depressieve Goths, satanistische of christelijke Goths en ook homo- en biseksuele Goths, maar er is niets dat voorschrijft dat een Goth per definitie een dergelijke classificatie kan of moet worden toebedeeld. Op religieus vlak zijn vele Goths agnostici, of zelfs gelovig. Een dwingende associatie met homoseksualiteit is helemaal absurd - vergelijk: niet alle Schotten die kilts dragen, zijn daarom homoseksueel.
Vooral het aspect depressie vormt een hardnekkig voortlevend maar geheel onterecht vooroordeel. Depressieve, snijdende of gewelddadige tieners die soms geassociëerd worden met gothic hebben meestal nauwelijks iets te maken met de gothic scene en - vooral - kennen meestal hoegenaamd niets van de gothic muziek en gothic bands. Weliswaar is in de gothic muziek vaak - maar niet altijd - een stevige dosis Weltschmerz aanwezig, maar voor de rest focust de gothic subcultuur zich vooral op contemplatie en esoterie. Er bestaan dus Goths in alle soorten en maten; het enige dat ze uiteindelijk allemaal Goth maakt is hun voorliefde voor duisternis, de duistere kant van de wereld en de menselijke psyche, die zich uit door hun voorkomen en hun smaak op het gebied van muziek, film, literatuur en kunst. Misschien kan men de gothic subcultuur nog het beste zien als een popcultuur variant van neoromantiek.
Over de kleur zwart bestaan ook verschillende misverstanden. Zo zou een echte Goth altijd zwart moeten dragen. Het tegendeel is waar: hoewel zwart een zeer geliefde en veel voorkomende kleur is bij Goths, schrijft wederom niets voor dat zwart per se gedragen moet worden. Vaak wordt naast zwart een andere kleur gedragen, zoals rood, blauw, paars, wit of zelfs groen en geel. Daarnaast is het ook zo dat zwart niet zozeer wordt gedragen vanwege de associatie met de dood en/of de duivel. Zwart is in sommige culturen een kleur van wijsheid en spiritualiteit (priesters dragen immers ook overwegend zwart) en wordt tevens geassocieerd met treurnis en lijden.
Zelfs over de categorisering Goth bestaan veel misverstanden. Het is een term die veel gebruikt wordt door (vaak onwetende) buitenstaanders, meestal op goedkope sensatie beluste televisiemakers. In realiteit zal men binnen de gothic scene hard moeten zoeken om iemand te vinden die zichzelf Goth noemt. Zelfs een vluchtige, oppervlakkige zoektocht op gothic internet-fora kan dat aantonen. Rijpere Goths hebben vaak enerzijds de neiging om sensationele activiteiten zoals bloed drinken spottend weg te lachen, maar scheppen er anderzijds een diabolisch genoegen in om dergelijke vooroordelen, die bij de goegemeente leven, vooral niet publiek te gaan tegenspreken.
De meeste Goths zijn doorgaans vrij normale, zij het soms wat excentriek ogende mensen, meestal relatief intelligent, vaak maar niet altijd contemplatief ingesteld en vaak met een voorliefde voor donkere kitsch, met meestal een romantische gevoeligheid en een interesse in cultuur en kunst en vooral in het esoterische.
